Ikaw ba...

...kaya mong itakwil ang isang miyembro ng pamilya mo, pagsalitaan ng masasakit na salita, murahin, ipagtabuyan, isumpa ng dahil lang sinunod niya ang gusto niya sa buhay?

Hay susme, akala ko sa isang telenobela lang nangyayari ang mga ganitong bagay. Nagkamali pala ko. Meron pala talagang ganito. Nakakapika at nakaka-inis na hindi mo magawang lumaban, isang malaking dedma lang ang kaya naming gawin dahil ni sa hinagap hindi namin alam na mangyayari ito sa amin. Sa buong buhay namin, kilala kami lalo na ang mga magulang ko na walang kadamutan sa katawan. Lalo na pagdating sa mga kamag-anak namin. Masusungit, OO.. Suplada, OO! Normal sa amin yan... pero hindi kami kahit kelan pa nag-akusa ng kahit sino ng isang bagay na wala namang batayan.

Hindi kami mayaman, pero hindi din kami mahirap! Hindi kami nagugutom at nakakakain kami hangga't gusto namin... Hello? Ayoko na nga sanang mag-post ng ganito dito sa blog, kesyo wag daw kami bumaba sa lebel nila. Minsan lang naiisip ko, bakit may mga taong masama ang ugali? Hindi ko sinasabing mabait ako, in fact, salbahe din ako... pero alam ko kung kelan ko gagamitin ang kasalbahihan ko.... Kaya kong mag-tiis eh, kung panlalait lang ang pag-uusapan dito, sige laitin na nila ko, pero huwag naman sana pati pamilya ko... Ibang usapan na kasi yun eh. Pati pribadong mga buhay namin pinapakialamanan... kung magsalita silang "makakarma kayo!"... ah hello? Sino bang dapat ang makarma? I can't wait na sa huli mag back-fire lahat ng mga ginawa ninyo...

Ako naniniwala ako na kailangan mong irespeto ang magulang mo... Totoo yan, pero naniniwala din akong hindi habang buhay hawak at controlado mo ang buhay ng mga anak mo...

Sorry pero ako ang nagkataong binangga nila... Hahaha, Reyna kaya ko ng Dedma at Who cares?!

Talk shit all you want, hindi naman nakakamatay 'yan,,, sino ba ang nawalan? Hindi ba kayo? Nadagdagan pa nga kami e...

Sobrang thankful ako sa pamilya ko... -'nuff said.... :)