Yesss.. SONGER na si Ugly BEA!

Oh my, kanina habang biyahe ako papasok sa work, nakaka-aliw ang tugtog ni manong driver sa jeep... (Mejo, nalimutan ko na nahihilo ako)....I'm missing you na originally sang by Meja... (buti na lang ayoko na 'yung kanta, alam ng marami kung bakit)... Sa kasamaang palad, ni-revive ni Ugly BEA... Pakinggan niyo, para lang siyang GINIGINAW... Hahaha! I dunno kung ako lang ang nakakapansin, pero may mali sa mukha niya... plus singing this song, made me hate her lalo...

Bago niyo pakinggan, mag-jacket muna kayo: (haha!)

Ano? Anong masasabi niyo?

Cooking is our passion!

Sabi nga, "the best way to a man/woman's heart is through his/her stomach..." I've been dreaming of this... 'yung guy na magaling magluto, 'yung makakasundo ko hindi lang sa paglamon, kundi sa pagluluto din... haaay, nakita ko na siya! Sabay kami nagluto kanina... mas masarap 'yung sa kanya, dinaan ko na lang sa presentation... haha!

Chub's Cheesy Baked Macaroni
(Praning, nagluto ng ganun, di naman nakain ng cheese... haha!)


Oyie's Pasta Pomodoro
(In fairness, ni-lafang namin... hindi sa pagmamayabang.. masarap.. ehem!)

Ano chubs... TRADE???

Mr. I won't say his name!

This morning, I had trouble connecting to the internet... Assuming that it would just take a few minutes, I waited.... waited.... and waited.... Deym, it's almost 2 hours and still no improvement. I reported by calling PLDT 171, and the usual process....

Agent: Mam, pakipatay po muna 'yung modem, and then count po kayo ng 20 seconds, buksan niyo ule.
Oyie: Ok.

(In-off ang modem and nagbilang... 1,2,3.....20! Feeling ko tuloy ako si Sophia na nagbibilang.. hehe)

Pagkabukas.... wala pa din ilaw! Grrr! So mahabang diskusyunan sa Agent.. alam ko naman ang ending...

Agent: Sige Mam, gagawan po naten ng report, within 24 hours i-rereset po yung connection ninyo.
Oyie: OK.

No... I can't wait for that 24-hour resetting of the connection. It's Sunday. It's my Internet Day. Hehe and it's my chance, Nge is not here, so 'wala akong KAAGAW!" So what I did, I texted Mr. I will not say his name (baka kasi bawal)...

"Hi Sir, this is Cori De Leon. I'm having trouble connecting to my dsl. It's been 2 hours now and still no connection. Please help. (I gave my TL no.) Thank You."

A little later...

The phone rang and it's the PLDT.

Repairman: Hi Mam, pwede po kay Ms. Cori De Leon.
Oyie: Eto na po.
Repairman: Mam, kamustahin ko lang po 'yung DSL niyo.
Oyie: Wala nga po ilaw yung modem eh.
Repairman: Mam, kaano-ano niyo po si BOSS?
Oyie: Wala po. (Hehe)
Repairman: Kasi po, tinawagan ako, pinapa-una po yung sa inyo.
Oyie: Ay talaga, ang galing naman.
Repairman: Papunta na po ako diyan sa inyo.
Oyie: Ok salamat!

Oh, well! DSL is working already... and all the wires are new. He even got me this "micro chip thing/box" so that I could have an extension in my room. Woohoo!

I thank this Mr. I won't say his name and the repairman! Yey!!!

I have to blog this...

YES...
It's official...
I'm so happy...
I have my CHUBS!
and now, I can say....
I'M COMPLETE!!!

:)

Find ME

Find Me

So many nights trying to hide it
But now I stay awake just pleading for more
To think this heart was divided
I'm losing sleep cause I can't ignore...

Feeling your touch all around
Peacefully hearing the sound
Of silence around us, so glad we found us this way

Find me, here in your arms
Now I'm wondering where you've always been
Blindly, I came to you
Knowing you'd breathe new life from within

Can't get enough of you

I want to be where you are
In times of need I just want you to stay
I leave a note on your car
When I can't find the right words to say

Hearing your voice all around
The last place we're going is down
I'll blindly follow knowing you're leading the way

Find me, here in your arms
Now I'm wondering where you've always been
Blindly, I came to you
Knowing you'd breathe new life from within

With you in time
There's nothing else
My life stands still
You are the will that makes me strong
Make me strong
If ever alone in this world I know I'll always...

Find me, here in your arms
Now I'm wondering where you've always been
Blindly, I came to you
Knowing you'd breathe new life from within

You sleep, here in my arms
Where the world just shuts down for awhile
Blindly, you came to me
Finding peace and belief in this smile
Find some peace and belief in this smile

Can't get enough of you

The early bird....(didn't party last night)

I'm always late...(alam ko madaming sasang-ayon sa akin)... kahit saan. Hindi ko alam bakit ako ganito... Minsan kahit sobrang aga ko na magsimulang mag-ayos, ako pa din ang nahuhuli. Mabilis naman ako maligo. May gamot ba dito? Minsan naiinis na ko kasi hindi ko naman talaga kagustuhan na late ako.. pero kahit anong inis ko, ganun pa din ako! Haaay...

Share ko lang, na-late ako one time (a million times) sa work... 9:20am na ko dumating (na dapat ay 8am).. nagugutom na ko.. pero syempre, medyo nahiya naman ako kumain agad. Hehe. Maya maya, bumukas yung pinto ng pantry.. Si Jayson, dala dala 'yung food ko... Sabi niya, "Mam, food niyo po. Kain na kayo." Ako naman, medyo nagtaka.. Si Jayson?? Dinalhan ako ng food??? May kabalbalan na namang ginawa to..Malayo ako, sinilip ko.. Ok naman, rice saka ulam... Sabi niya, "Sige Mam, mag deliver pa po ako." Sabi ko naman, "SALAMAT!"

Nung pakain na ko, napansin ko yung plate may mga ketchup at puro numbers... Hala, ginawang parang ORASAN... at hulaan niyo, 9:20 AM 'yung oras... Mga hayup na 'yun... Di ko napigilan na matawa mag-isa... Sabi na nga ba eh.... Sira-ulo talaga! Hehehe!

Pinicturan ko, naaliw ako e! (Hindi nga lang gaano makita...)

Mga katrabaho ko PRANING!

Bakit ngayon ka pa nasira?

Haaay... nakakainis. Sira ang cellphone ko.. bigla na lang po siya nagsha-shut down. Hindi ko naman pinansin. Tapos, after a few days, namatay siya at ayaw ng magbukas... Huhu! Bakit ngayon ka pa nasira! Buti na lang nag-back up na ko sa pc. Yun nga lang, yung mga contacts ko nasa fone ko... (Kasi, inimpluwensyahan ako ni ate na mag phone memory, ayan tuloy!) Kung kelan masyado kita na-a-appreciate ngayon ka pa nadedo... haaaaay! Kaya ngayon z610, tabi ka muna.. sa sweldo na ipagawa. Pahinga ka lang jan, over-used ka yata kasi. Hehehe!

So ngayon, sori nge! Gamit ko yung e62 (na napakabagal, haaay)... Namimiss na kita z610.... wala akong camera, SHET :(

Success... One down!

What am i feeling? ...very good, i feel so blessed!
What am i going to do? ...pray, God's been really good to me!!
What are my plans? ...none, plans can sometimes ruin everything!!

I'm just sooooooo happy! Interrogation is over, and the feedback's good... And yey, we're not related!

-----Ganun pala mga lalaki, kapag ini-interrogate ng nanay at tatay... ganun na lang kabahan! Hahaha! Kulang ang isang panyo pamunas ng pawis... hahaha! Nakakatawa!

Bakit kasi ang daming De Leon sa Mundo?

This is a true story! Hehe...

Oyie: Papakilala kita sa mga kamag-anak ng daddy ko... in time!
Chubs: Taga-san ba dadi mo?
Oyie: Sa Tramo..
Chubs: (nanahimik, hindi nagsalita.... napalunok pa yata!)
Oyie: Bakit? Ok ka lang???
Chubs: Taga-tramo din ang father side ko.
Oyie: Ha??? (nanlamig buong katawan)
Chubs: Oo nga... taga-INOCENCIO St.
Oyie: (Talagang lintik ang INOCENCIO, oh oh!)

....silence

Shet, tulog na si dadi, wla ko matanungan! Shet wag naman sanaaaa! Ok, so nag-trace ng background...

Chubs: San probinsya nyo?
Oyie: Wala. Oh my, oh my!!!
Chubs: Taga-Pampanga sila Papa.
Oyie: Walang probinsya yung mga yun.

… Hindi pa rin mapakali

Oyie: (Tinext ang isang pinsan) Kuya Chito, may mga kamag-anak ba tayo na De Leon sa Inocencio???
Kuya: Ata! Y?
Oyie: Hindi nga?
Kuya: Ata nga… Bakit?
(wento wento.... at sermon sermon...)

Kinabukasan.... first thing in the morning...

Oyie: Di, may kamag-anak ba tayo na mga De Leon sa Inocencio St.?
Dadi: Wala.. Bakit?
Oyie: Basta!
Dadi: Wala, pero marami ngang De Leon dun... (na hindi related)
3 lang lahi ng De Leon na kamag-anak naten... Tramo, Decena saka Rizal...
Oyie: Ganun ba??? AYOSSSSSS!!! (Natulog ule ng nakangiti, hehe)

Natakot ako dun ah...
Love talaga ko ni Lord!

Dream

Nanaginip ako.... 'yung panaginip ko sobrang parang totoo... Nasa kwarto daw ako, at kausap ko si x... hindi ko na idedetalyado, basta ang bottom line ng story ang sinabi niya sa kin... "ALAM KO PANGET, MASAYA KA NGAYON... AT MASAYA KO PARA SA'YO. SANA MAPATAWAD MO KO... "

Oh my, bigla ako nagising..... tapos naalala ko, JULY 17 pala nun...

:)

Naalala ko lang!

Sa PUP:

Kasama ko si insan Dudong, pababa ng dome... nag-uusap kami ng pinsan ko ng may babaeng may hawak ng libro na dumaan sa harap ko... kumaskas yung dulo ng libro niya sa braso ko.. (imaginin niyo, diba talagang yung plastic cover nakakatusok?) Ok na sana e, kaya lang hindi nag-sorry.... ang ginawa ko:

Oyie: ARAY!
Babae: (dedma.. tuloy ang paglalakad)
Oyie: ARAAAAYYYY!!!!
Dudong: (Natatakot na sa kin...)
Oyie: ARAY ARAY ARAY ARAAAAAYYYY..... (pumapadyak pa ko nun!)
Babae: (Wala, dedma pa din, baka bingi o pipi...)

-----Hindi ko din alam kung bakit ko nagawa yun... hahaha, asar lang talaga ko sa mga hindi marunong mag-sorry!

Sa PUP ule:

Naglalakad na ako saka si Insang Dudong (ule) palabas na ng Teresa St... Meron na naman babae ang bumangga sa kin... ang nangyari, tumapon lahat 'yung dala kong libro... Ang ginawa ko, tinitigan ko 'yung babae... sabay sabi: "SORRY HA!!!" 'Yung babae, DEDMA na naman.... Iniwan akong magpulot mag-isa ng mga libro ko.... Ang ginawa ng magaling kong pinsan, pinagtawanan pa ko habang nagpupulot ako mag-isa... Kasi daw, wa-epek ang pagtataray ko... O diba, bakit may mga taong ganun?????

Ok ok.... meron pa!

Nag tricycle ako sa Spring (7-eleven) pauwe ng bahay.. (matagal na ito, 4.50 pa lang yata ang jeep, hehe)

Oyie: Tolentino po.
... makalipas ilang minuto, nandito na kami sa tapat ng bahay namin...
Oyie: Nagbayad ako ng kinse. (P15.00)
Driver: Bente po. (P20.00)
Oyie: Ano???? Kinse lang! Ang lapit-lapit eh....
Driver: Lapit-lapit lang pala eh, dapat NILAKAD mo na lang!!!!

Oh well, ang ending..... Kinse pa din binayad ko.. Ano ka HILO???! Sayang din limang piso noh???!!!!

***************

Kanina... papasok sa trabaho, ang lakas ng ulan.. as in buhos talaga! At baha, dun sa pagbaba ng LRT... Nakaka-inis... ayaw na ayaw ko lulusong sa baha! Nandidiri talaga ko... andun na din yung natatakot ako at baka, paghakbang ko, eh lumubog na lang ako sa mga open manholes.. (opo, paranoid po ako!)...

Nagkakagulo ang mga pedicab drivers.... ang iingay! "OH TAWID TAWID OH!!!!! KESA MABASA KAYO".... Nagtanong naman ako.... MAGKANO PO???? Sabi nung driver.. BENTE LANG!!!! Sabi ko... "ANO, BENTE???" Eh itatawid niyo lang... Sobrang mahal niyo sumingil!!!! Parang sampung hakbang ko lang yan e.... (Kahiyaan na to, madami ng nakatingin sa kin..) ANg ginawa ko, tinaas ko yung pantalon ko at saka LUMUSONG sa BAHA!!!! Nakupo, nabasa pa din.. mejo malalim kasi.... Sabi ng driver, habang naglalakad ako "AYAN, NABASA TULOY PANTALON MO... (Pang-asar na ngiti...) Ay nako, KEBER!!!! BENTE??? No way!!!!!

War freak ba ko??? Hehehehe

Thankful.... slash..... Happy!

Happy... :)
so much....
couldn't ask for more....
I've been blessed!

Bloopers ng Buhay ko!

Bakit ba ngayon ko lang naisipang i-blog 'to... oh well, nakakahiya man at nakakatawa, totoong nangyari ang mga ito: Dalawa pa lang ito sa napakadaming bloopers ng buhay ko!

College Days - Midterm Week

Gabi bago ang midterm ko sa Chemistry, sobrang pag-rereview ang ginawa ko... alam kong i'm not into Chemistry, kaya sobra na lang 'yung ginawang aral ko.... Ok, review review.. hindi ko namalayan na napapikit pala ko... pagkagising ko 7:00am na... Naku patay! Take note, ang exam ko 7:30am... Nakupo, eh isa't kalahating oras ang biyahe ko papasok sa skul:

Ganito nangyari:

Nge: (Ginigising ako) Cori, may pasok ka diba?
Oyie: (Naalimpungatan! Biglang tayo!) HAAAAAAAA?????!!!!! Anong oras na???! (Napatingin ako sa relo, Patay Alas-siyete na!)
Nge: (Natulala! Nagulat!)

Dali-dali akong tumayo... walang ligo-ligo! Bihis na agad! Di ko alam kung may "bed marks" pa 'yung mukha ko... Pucha, malelate na ko... PATAAAAY!!!! So ok, biyahe na.... - di ko alam bakit ako tinitignan ng mga tao... Tumingin ako sa salamin, ok naman - di naman halatang di ako naligo... So dedma na lang sa kanila - - - Pagtingin ko sa paa ko..... Ang suot suot ko ay 'yung pambahay na tsinelas.... shet!!! Di ako nakapag-palit..... waaaaahhhh!!! Sobrang nakakahiya!!! Ang ginawa ko, bumili ako tsinelas na mejo maayos-ayos (Susme, hindi naman kalakihan ang baon ko, wala na kong pangkain, pero kesa naman pumasok ako sa skul na ganun suot ko!!!) At ang ginawa ko sa pambahay na tsinelas??? Tinapon ko. HAHAHA!

Naka-abot naman ako sa exam.. kahit nag-start na sila... Malay ba nilang di ako naligo nun! Hahaha!

Isa pa....

College Days din: Sa MRT

Pahirapan sumakay ng MRT... Sobrang punuan.. Buti na lang sa Taft ako nasakay.. every station madaming sumasakay.... Boni lang naman ako bababa kaya kahit masikip sandali lang ako tatayo... So ok na... BONI STATION.... Sobrang sikip, ang hirap bumaba... Nandun pa yung mga pasaway na ayaw muna paunahin yung mga bababa na pasahero... So mejo, nagtaray ako:

Oyie: ANO BA YAN???? PABABAIN NIYO MUNA BAGO KAYO SUMAKAY!!!! ANO BA YAN???? (Pasigaw na sabi ko!)
Pasaways: (DEDMA! Pasok pa din...)

Nang nasa pintuan na ko, naapakan ng lalaki yung tsinelas ko at NAHULOG sa riles ng MRT! Sabay sara ng pintuan.... parang slow motion ang nangyari.... ang mas nakakahiya pa dun, ang dami pang tao sa station na hindi nakasakay.... at puro lalaki pa.... Oh my!!!

Sabi ko:
Oyie: "HALA! Manong, nalaglag po yung tsinelas ko... Pwede pong pakikuha?"

Nagtatawanan 'yung mga lalaki.. (Nakupo, hiyang-hiya na ko). So inakala ko, bababa lang si Manong Guard at kukunin ang tsinelas at tapos na.. makaka-alis na ko!

Manong Guard: "Naku Mam, itatawag ko pa po muna sa taas!"
Oyie: Ganun?! (Umupo muna ko at tinago 'yung isang paa ko..)

(Sabi ko sa sarili ko, pagdating naman ng bagong train, makakasakay na yung mga nakakita, wala ng nakaka-alam na wala akong isang tsinelas...Dumating ang bagong train - PUNO PA DIN... Di pa din nakasakay yung mga Lalaki... SHET!!!)

Maya-maya.... Biglang may narinig ako.... "PWEDE NANG KUNIN ANG TSINELAS, PWEDE NANG KUNIN ANG TSINELAS!!!" Opo, ina-nounce po sa buong BONI STATION!!!! Shet! Syempre, nagkulay kamatis na yung mukha ko sa sobrang kahihiyan... Bumaba si Manong at kinuha ang tsinelas.... at ang ginawa pa ng lokong 'yun... ISINUOT sa paa ko.. parang Cinderella ba... NAGTAWANAN na naman yung mga lalaki....

Oyie: (Nagtatakip ng mukha) Thank you Manong... (Sabay lakad ng mabilis paalis ng Station....)

NAKO, hanggang ngayon nanliliit pa din ako kapag naaalala ko 'yung nangyari! Hahaha!

Muling ibalik ang tamis ng Makati

Kahapon, binaybay kong muli ang Makati... nagpunta kong Update, woohoo, excited ako! Di ko alam bakit, basta excited ako... I called Aris, officemate ko dati, sabi ko:

Oyie: Ris, punta ko diyan!
Aris: Sige, antayin kita.
Oyie: Wala bang bossing?
Aris: Mukang di na babalik, wala na 'yung gamit eh...
Oyie: Ge, punta na ko.

So, sakay na ko ng FX papuntang Buendia LRT - Nagbayad ako ng P20.00... (Take note, mga 3 months din akong hindi nag FX, since sumasabay na ko sa mga katrabaho ko mag jip at mag LRT. Ang huling sakay ko ng FX, P12.00 lang...) So, antay kong ibalik sa kin ang sukli... nag-aayos ng mga barya 'yung mamang driver, so sabi ko, sige maya-maya ko na sisingilin yung sukli ko... aba, vito cruz na ko, wala pa din... para di ako mapahiya, sabi ko sa katabi ko, "P20 na ba ang pamasahe?" Sabi nung ale, OO! Di ko napigilan sarili ko... sabi ko.... "Ano??? Bente na??? Grabe ang mahal na!" Natakot yata yung katapat kong mama kasi ang lakas ng boses ko... hahaha!

Anyway.... pagbaba ng Buendia, nag Bus na ko ng AYALA.... Sarappp.. lamig! Nagbayad ako... at ok lang kasi P11.00 lang hanggang herrera... Ayos! Grabe, pagpasok ng Ayala... para akong naliligaw... pramis, parang andaming nagbago lang... May Krispy Kreme na, Informatics na 'yung dating BLIMS, wala ng Salt & Pepper (na hindi masarap ang food - talagang asin at paminta), may bagong building na dun yung MJ PLAZA - call center na ng 24/7... Goshhhh! Pero in fairness si Manong LANDMERRRK, andun pa den.... hahaha!

Sandali lang ako sa office kasi, hinayupak na Aris to, andun pala yung isang boss... bigla daw dumating... haha, kaya no choice nakita din ako... at ano una niyang sinabi????

ASL: Cori, you gained some weight!
Oyie: Oo nga po eh!
ASL: Mukang masarap pagkain ng Red Chef ah!
Oyie: Oo nga po eh...

(Parang pareho lang yung sinabi ko? hehehe, ni hindi ko na-defend sarili ko,)

'Yung sinadya kong desk calendar, hindi ko nakuha, tinapon na yata.. sayang, madaming memories yung calendar ko na yun... haaaay! Anyway, nagpunta na lang ako sa office nila momi.. sayang din ang pamasahe pauwe, kaya sumabay na koi... So, punta ko... sumilip ako, nakita ko si Jenny... Nakita nya ko pero DEDMA.... Sabi ko, Aba! Hindi ako pinansin... Hmmmm.... Pumasok ako, sabi ko "Hello Everybody".... saka lang niya ko napansin... HALA! Si Cori pala to... di ko nakilala! Salbahe ka Jenny ah, compliment ba yun??? Hahahaha!

Ate Rachel: Kamukha mo na si Garet! (Oh, 'Te, wag kang matuwa! Hehe!)
Ate Babes: Wag ka mag-da-diet... ay, hmmm, konti lang! Hehe

Ok ok fine......

Ang ending..... naglakad kami ni mommy... syempre hindi sa pag-iinarte... yung nilalakad namin, malayo talaga.... di na ko sanay....sumakit talaga paa ko... at anong sabi ng nanay ko habang naglalakad kami??? "Ang daldal mo...!" hahaha, alam na ni Ate yun kung bakit sinabi ni mommy, kasi habang naglalakad kami, hanggang sa sumakay ng jip, ng tricycle, eh kwento lang ako ng kwento.... hahaha! Hindi lang paa sumakit sa kin, pati panga ko pala.... 'yun lang!

The end.

Ninang Chubby

I've been smiling this past few days... Smile that has been gone for a while.. - the feeling of "someone's caring for you", Gosh, I almost forgot that kind of thing... Sad face is entirely gone... I am relieved, happy, and free.... I know, for the past weeks I've been crying and all! But, I always kept in mind what Jenny said to me: "In time, tatawanan mo na lang ang mga nangyari..." Oh well, with no bitterness and sarcasm, I can say that, I'm getting there!

Others may think, "Ang bilis naman ng recovery mo?" Yah, surprisingly! I dunno why... others may also think that "someone" is making me feel this way… *blush* (hmmm, hiya ako..) I don't think naman that he's reading my blog, so what the heck... (haha, ayan na, lumalabas na!) Right now, I'm just enjoying every bit of it.... (Parang highschool lang! No worries!) Its been, what, 3 weeks since the "thing"? Gosh, time passed hastily...

Quotable quotes from Mom, Dad & Ate

Mommy: "Magpaligaw ka na!" (Mommy, para namang napakadali nun?)

Daddy: "Hindi porket libre ka na, kung sino-sino na lang diyan! Mamili ka".... (Yes, Daddy, alam kong maganda ang anak mo!) Hehehe!

Ate: Malay mo si "_ _ _ _ _ _" pala ang destiny mo... (Whaaaaattttt????? Nyay!)

Anyway...

.......I texted one of my close friend just now, sabi ko: "Pssst, I feel better now!" And his reply: Gud, may boylet ka ng bago noh? - - Haha, why does everyone think that way??

But really,
I'm just thankful.... True! I am......

P.S

One thing's for sure... I won't be single for long... and when the time comes, I'll post it here right away... and who will that be??? I dunno..... Basta, soon.... very soon!

THANKS!

May isang "bata" na nag comment sa friendster ko.. kanta pala 'to.. hindi ko alam... so i downloaded it... and it turned out liking it.... isa lang masasabi ko sa'yo... THANK YOU! :)

"Your Guardian Angel"
The Red Jumpsuit Apparatus

When I see your smile
Tears run down my face I can't replace
And now that I'm strong I have figured out
How this world turns cold and it breaks through my soul
And I know I'll find deep inside me I can be the one

I will never let you fall
I'll stand up with you forever
I'll be there for you through it all
Even if saving you sends me to heaven

It's okay. It's okay. It's okay.
Seasons are changing
And waves are crashing
And stars are falling all for us
Days grow longer and nights grow shorter
I can show you I'll be the one

I will never let you fall (let you fall)
I'll stand up with you forever
I'll be there for you through it all (through it all)
Even if saving you sends me to heaven

Cuz you're my, you're my, my, my true love, my whole heart
Please don't throw that away
Cuz I'm here for you
Please don't walk away and
Please tell me you'll stay, stay

Use me as you will
Pull my strings just for a thrill
And I know I'll be okay
Though my skies are turning gray

I will never let you fall
I'll stand up with you forever
I'll be there for you through it all
Even if saving you sends me to heaven

hihihi.... :)

Rebellious move daw? L.O.L

I just had my haircut! 2 weeks ago, plano ko na talaga magpa-iksi ng buhok... i dunno why... so, punta ko ng salon, sabi ko sa hairdresser:

Oyie: Ganito po kaiksi... (sabay turo kung gaano kaiksi, FYI-mahaba na talaga ang buhok ko)
Hairdresser: Ha? Nako Mam, masyado naman po yatang biglang iikli...
Oyie: OK nga eh, yun nga gusto ko...
Hairdresser: Mam, baka naman magtampo ang buhok niyo....
Oyie: Nako naman ate, sa palagay niyo may itatampo pa 'tong buhok ko...? hehehe
Hairdresser: (natawa lang)....

Ang nanalo ay 'yung manggugupit.... hindi niya iniksian ng gusto kong iksi.... haaaay....

After two weeks, hindi pa din ako mapakali.... kelangan ko talaga magpagupit! kaya......... ako na ang nasunod! GUSTO KO MAIKSI! Masunurin naman ang "Chorvang Manggugupit"... Sabi niya, "Ok, GO tayo diyan day!"

Ang ending..... happy!

BEFORE

AFTER

Wala lang.... non-sense? hehehe!

HOTDOG BAN EFFECTIVE ASAP!

Kahapon, since Sabado at walang pasok, naisipan kong mag-aya sa mga pinsan ko na mag food trip... we usually do this, pero.. matagal-tagal na din ang last.... so, i texted them, early in the morning:

So text brigade ako....

"Magpipinsan, magbonding-bonding naman tayo! Food trip later... BAWAL ANG KJ!"

Ang reply ni Dudong: "Basta Food Trip, sama ako diyan!"
Ang reply ni Len-Len: "OK, cge!"
Ang reply ni Rina: "Nilalagnat ako, pero punta ko, saglit lang."
Ang reply ni Che-Che: "Sige, sali ako, mamaya ambag ko!"

('Yung iba, sinadya ko na lang puntahan sa bahay nila...)

With not much contribution, nakalipon naman kami pambili ng pagkain.... hehe! So, with so much brainstorming kung ano ang kakainin.... we've decided na mag-ihaw ng hotdog at marshmallow... o diba, napaka-hirap talaga mag-budget! Hehe... Nagpunta ako, Melissa, Dudong, at Tintin sa palengke... Kagulat-gulat nga lang kasi, mura pala talaga sa palengke!

Si Melissa habang bibili ng Banana Flavoring for the Sago:

Melissa: Magkano to?
Tindero: Piso!
Melissa: Ano? Piso?????
Tindero: Opo, piso!
Melissa: PISO???
Tindero: (Nagtataka...)
Melissa: Bakit ang mura???

hehehehe....

So... ikot ule sa palengke....

Habang bibili ng sticks for the inihaw:

Melissa: Magkano to?
Tindero; Tatlong piso isang bundle...
Oyie: Ano? Tatlong piso??? (Gulat na gulat)
Tindero: Oo.. Tatlong piso.. (nagtataka din...)
Oyie: Tatlong piso lang??? Ang mura naman...

Grabe...... nakabili kami ng 2.5 kilos of hotdog, marshmallow, french fries, pang-sago, pang garlic bread... etc. Ngayon..... ayoko na muna kumain ng hotdog... UMAY na UMAY na kaming lahat!!!! Eeeeewwww, sobrang daming hotdog ang nakain ko kagabi!!!!!!!!!

Some of the pictures last night:

Hindi naman halatang binabantayan ko ang ihawan??

Si Didian, woohoo may ipin na talaga!

Mag JOWA!

Cheers!!!

Pinutol ko... laki tiyan eh! Shet!

Ah syempre, picture!

Hotdog game!

Happy Birthday kay Dudong!

SImpao

Parang di nag-aaway!

Hot dog game!

Mga abala!

HOTDOG BAN, ipapatupad sa Compound!!!! HEHEHE

Something sweet like this one!

Good thing I have friends.... alam NIYA, eto lang maligaya na ko eh! Kahit alam kong dinekwat mo lang 'to.... hahaha! Salamat pa din!

Parang gusto kong mag-VIDEOKE!

I wrote this 5 days after the "you know"... Sabi ko, hinding-hindi ako mag-post about dun sa nangyari… Sinulat ko to while I was at work, 'yung mga panahong medyo sariwa pa.. Nagdadalawang isip ako kung ipopost ko o i'll just keep it sa drafts ng email ko... (bawal kasi blogger sa work kaya draft ko muna sa email) I don't wanna sound so bitter (kahit totoo), ayokong ipangalandakang NILOKO ko ng pinagkatiwalaan kong tao (ayan na naman ako, haha!) pero, hindi kasi kumpleto ang BLOG ko kung di ko i-popost... At isa pa… Blog ko ‘to diba?

***********

Sobrang sakit…. ‘yan pala talaga ang mararamdaman mo kapag niloko ka ng boyfriend mo… To the point na hindi ka makagalaw, parang nanghihina ka, manhid buong katawan mo, hindi ka makatulog, hindi makakain….walang halong biro, ngayon ko lang naramdaman yung ganun…

Nag flashback tuloy sa kin, yung mga panahong ako ang nagpapayo sa mga kaibigan ko, lalo na kapag heart broken sila… sinasabi ko, Eh ano? Lalaki/Babae lang yan! Madami diyang iba, noh! Hindi mo siya kawalan, pagkatapos ng ginawa sayo? Hindi mo deserving yung taong yun! Palitan! ---Nakupo, talaga palang “Madaling sabihin, Mahirap gawin”… Lalo na’t ngayon naramdaman ko na… Trust me!

Sampung taon - hindi biro ang ganung katagal na relasyon… Oo, madami kaming naging problema noon, pero, nakaya namin. Wala pala talaga sa tagal yun… Talaga yatang ganun… masakit man, pero kailangang tanggapin ang lahat ng mga pangyayari.

Bakit ganun? Anong mga pagkukulang ko, bakit niya nagawa yun? Dahil ba magkalayo kami? Ano na lang ang iniisip niya, kapag sinasabi niyang, “Panget, konting tiis lang, magkakasama din tayo.. Mahal na mahal kita Panget… Miss na miss na kita… Panget, behave ka diyan ha… “ Paulit-ulit na bumabalik sa isip ko yung mga panahong sinasabi niya yun… pilit kong iniisip kung anong naging problema? Ok naman kami e… bakit ganun?

Umikot ang buong buhay ko sa kanya… Nagkaron ng mga plano , naniwala at umasa. Gusto ko siyang sumbatan… Gusto ko siyang awayin… Gusto kong itanong sa kanya, bakit niya nagawa yun? Pero, para saan pa? Para magsinungaling ule? Naman! Hindi yata bagay sa kin maging martir, eh?

Kaw naman kasi Oyie, ang naging malaking kasalanan mo ay nagmahal ka at nagtiwala ng sobra… Yun lang!

Alam kong mas madami pang iba diyan ang may mas masakit na karanasan about pag-ibig… ang masasabi ko lang “AMEN!!! MASAKIT PALA TALAGA!”… iniyak ko ng lahat… inilabas ko na ang sama ng loob ko, pero kulang pa din…

Hindi ko alam kung ano ang nararamdaman ko ngayon, I know, I’m not totally over him... I’m trying to, pero, I am taking it one step at a time... Well, according to mommy, I look better now… sad face is merely gone… Ilang gabi ding mugto ang mga mata ko ah.. ‘Yung nga lang, may mga panahon na bigla kong naiisip tapos, sasabihin ko “Baka nananaginip lang ako??” Hehe, tapos hindi pala.. totoong nangyari pala.. (Nangyari din ba sa inyo yun?) Nako!

Ano na lang ang i-rereact mo kapag sinabi sayo ang mga linyang, “MAHAL KITA PANGET… hinding-hindi magbabago yun… nakatatak ka sa katawan ko, sa isip at sa puso ko…” Pero, nagawa na niya yung pagkakamali… Ah haler? Babalik na naman tayo sa katanungang “Bakit mo nagawa ‘yun kung ganun naman pala?” Ang mga lalaki nga talaga… ang gulo!

Oh well, life must go on… at ganun ang ginagawa ko… at sabi nga ng ate ko, “Everything happens for a reason”… feeling ko tuloy ako si Phoebe, habang sinasabi kong “I guess, we really aren’t meant to be!” Charmed na Charmed ang buhay ko! Hehehe…

Teka nga, kakanta na lang ako….

It's been the longest winter without you
I didn't know where to turn to
See somehow I can't forget you
After all that we've been through

Going coming thought I heard a knock
Who's there no one
Thinking that I deserve it
Now I realise that I really didn't know
If you didn't notice you mean everything
Quickly I'm learning to love again
All I know is I'm gon' be ok

[Chorus:]
Thought I couldn't live without you
It's gonna hurt when it heals too
It'll all get better in time
And even though I really love you
I'm gonna smile cause I deserve to
It'll all get better in time

I couldn't turn on the TV
Without something there to remind me
Was it all that easy
To just put aside your feelings

If I'm dreaming don't wanna laugh
Hurt my feelings but that's the path
I believe in
And I know that time will heal it
If you didn't notice boy you meant everything
Quickly I'm learning to love again
All I know is I'm gon' be ok

[Chorus:]
Thought I couldn't live without you
It's gonna hurt when it heals too
It'll all get better in time
And even though I really love you
I'm gonna smile cause I deserve to
It'll all get better in time

Since there's no more you and me
It's time I let you go
So I can be free
And live my life how it should be
No matter how hard it is I'll be fine without you
Yes I will

[Chorus: x2]
Thought I couldn't live without you
It's gonna hurt when it heals too
It'll all get better in time
And even though I really love you
I'm gonna smile cause I deserve to
It'll all get better in time

-----Better in Time by Leona Lewis

***********

I did something bad a while ago... and how do I feel??? Relieved..... hahaha!